Hipotetyczne koszty finansowania inwestycji z kapitałów własnych, tj. dopłat wspólników lub tzw. zysków zatrzymanych, stanowią dla spółki koszty uzyskania przychodu, dzięki czemu obniżają wysokość podatku dochodowego.
Finansowanie kapitałem obcym vs finansowanie kapitałem własnym
Do niedawna na gruncie ustawy o CIT rozwiązanie w zakresie podatkowego traktowania źródeł finansowania było korzystniejsze dla finansowania kapitałem obcym, np. kredytem bankowym, ponieważ zapłacone odsetki stanowią dla spółki koszt uzyskania przychodu. Ministerstwo Finansów wyeliminowało to zróżnicowanie poprzez wprowadzenie zachęty do pozostawiania w spółkach kapitału na rozwój.
Finansowanie kapitałem własnym korzystne podatkowo
Projekt zmian w ustawach podatkowych opublikowany 24 sierpnia 2018 r. przedstawił nowe rozwiązanie (tzw. Notional Interest Deduction), które daje możliwość podwyższania kosztów uzyskania przychodów o odpowiednik kosztów finansowania dłużnego (np. odsetek od pożyczki), mimo że koszty te faktycznie nie zostały poniesione.
Obecnie hipotetyczne koszty pozyskania kapitału, w przypadku gdy źródłem finansowania spółki są dopłaty wnoszone przez wspólników lub tzw. zyski zatrzymane, mogą stanowić koszty podatkowe w wartości odpowiadającej iloczynowi:
- stopy referencyjnej NBP obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy powiększonej o 1 punkt procentowy oraz
- kwoty dopłaty wspólnika do spółki lub zysku przekazanego na kapitał rezerwowy / zapasowy.
Koszty finansowania własnego w kosztach uzyskania przychodu – zasady rozliczania
Możliwość rozpoznawania hipotetycznych kosztów finansowania kapitałem własnym w KUP, przysługuje w roku wniesienia dopłaty lub przekazania zysku na kapitał rezerwowy / zapasowy oraz w dwóch kolejnych latach, przy czym roczny limit zaliczania hipotetycznych odsetek do kosztów podatkowych wynosi 250 tys. zł.
Przykład
Wspólnicy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością postanowili w drodze uchwały o zatrzymaniu wypracowanego w 2019 r. zysku w spółce i przekazaniu go na kapitał rezerwowy. Spółka przyjęła rok podatkowy zbieżny z rokiem kalendarzowym. Wysokość zysku zatrzymanego wynosi 1.000.000 zł.
Hipotetyczne koszty pozyskania kapitału w 2020:
(1,5 %* + 1 %) x 1.000.000 zł. = 25.000 zł.
*W przykładzie przyjęto, że wysokość stopy referencyjnej na dzień 31 grudnia 2019 r. wyniesie 1,5%.
Zatrzymanie w spółce zysku w wysokości 1 mln. zł. pozwoli na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kwoty 25 tys. zł w 2020 r.
W celu obliczenia dostępnego kosztu w kolejnych dwóch latach podatkowych każdorazowo powinno się wziąć pod uwagę wartość stopy referencyjnej z ostatniego dnia roboczego roku poprzedniego.
Dopłata wniesiona do spółki i zysk zatrzymany - jaka wysokość pozwala na najkorzystniejsze rozpoznanie kosztów?
Biorąc pod uwagę obecny poziom stopy referencyjnej NBP (zgodnie z danymi opublikowanymi na stronie NBP) korzystne podatkowo będzie dla spółki wniesienie dopłaty lub przekazanie zysku na kapitał rezerwowy / zapasowy w kwocie maksymalnie 10 mln zł. Takie rozwiązanie pozwoli na rozpoznanie kosztów w wysokości 250 tys. zł przez okres 3 lat, pod warunkiem, że spółka nie zostanie przejęta w wyniku łączenia, podziału lub przekształcenia w spółkę osobową, nie nastąpi zwrot dopłaty lub podział i wypłata tego zysku.
Im wyższa stopa referencyjna tym niższa kwota dopłaty / zysku zatrzymanego potrzebna do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów w maksymalnie możliwej wysokości.
Samofinansowanie w kosztach uzyskania przychodu od 2020 r.
Omawiane przepisy obowiązują od 1 stycznia 2019 r., jednakże po raz pierwszy będą miały zastosowanie do roku podatkowego rozpoczętego po dniu 31 grudnia 2019 r.
Należy przy tym podkreślić, że powyższe rozwiązanie będzie mogło być także stosowane do wniesionych dopłat oraz zysku przekazanego na kapitał rezerwowy lub zapasowy po dniu 31 grudnia 2018 r. Przy czym w takim przypadku za rok wniesienia dopłaty lub przekazania zysku przyjmuje się rok podatkowy rozpoczęty po dniu 31 grudnia 2019 r.
Paulina Machińska
